Wszystko przez tę cholerną ochronę (co za upierdliwcy!)

Beata Szydło (dla niezorientowanych: to taka aktorka-naturszczyk, z zawodu sołtys, która wcieliła się w rolę premiera rządu), wyjaśnia, dlaczego ona nie może podróżować z domu do teatru i z teatru do domu zwykłymi środkami komunikacji. Wszystko moi drodzy przez tę ochronę. 

Dlatego też – mówi premier – ze względu na tę ochronę właśnie, odpadają podróże pociągiem, czy zwyczajnym rejsowym samolotem, bo mogłoby to być… uciążliwe dla innych pasażerów.

Stąd też tydzień w tydzień, owa pani odgrywająca rolę tego premiera, wsadza swoją nie małą wcale dupę w wojskowy samolot CASA (koszt przelotu minimum 50 tys złotych), leci do Krakowa, gdzie czeka już na nią kolumna samochodowa (to ta, która rozjechała Seicento w Oświęcimiu). Wcześniej na lawecie dociera do tego Krakowa pancerna limuzyna, a dodatkowe samochody ochrony plus sama ochrona (w sumie około 15 osób) dojeżdżają na kołach. Następnie całe to towarzycho na złamanie karku zapierdala do tych Brzeszcz (czy jak tam się to odmienia), by pani Szydło zdarzyła na kolację którą przygotowuje Edward. Tak to wyglada tydzień w tydzień. Koszt całej operacji nie mniej niż 100 tysi. Ale nich tam, jesteśmy bogatym ponoć państwem więc pewnie nas stać na takie fanaberie.

Natomiast co do tej ochrony, bezpieczeństwa itd…

Otóż z kręgów zbliżonych do wiadomych kręgów padają takie oto argumenty, że może i pani premier jeździła by pociągiem, tyle że na razie nie mamy jeszcze pociągu pancernego, w którym władza czułaby się bezpiecznie. Jak taki pociąg będzie (przetarg rozpisany), to wtedy się zobaczy, pod warunkiem oczywiście, że służby ministra Płaszczaka wyłapią wcześniej wszystkich tych czających się z bazookami przy torach partyzantów, polujących na panią z broszką. Poza tym nawet gdybyśmy taki pociąg mieli, to nie można nim jeździć pod prąd (w zasadzie), co w istotny sposób obniża atrakcyjność całej podróży.

Tak na marginesie, dziwi mnie teraz bardzo ta niefrasobliwość pana premiera Tuska, który do domu latał zwyczajnym rejsowym samolotem i jakoś nie było to uciążliwe dla współpasażerów, choć z punktu widzenia bezpieczeństwa, zwłaszcza w dzisiejszym wydaniu, było zdaje się skrajną nieodpowiedzialnością. No, ale widocznie pan Tusk był odważny i nie widział żadnego powodu, aby bać się narodu w imieniu którego zarządza państwem.

Premier Szydło (i nie tylko) zaś strasznie się narodu boi, i to mnie też bardzo, ale to bardzo dziwi.

Bo przecież od niepamiętnych czasów, to pierwsza władza, która tak dba o interesy tego narodu, która wolą tego narodu została wybrana i przez ten naród jest ponoć uwielbiana i kochana jak żadna inna władza przedtem i pewnie potem. Więc pytam: po kiego chuja ta cała ochrona, po co te uzbrojone po zęby byczki, po co te pancersamochody, przecież do kurwy nędzy nie ma się czego bać!!!